چگونه سیاستها و ساختارهای مدیریت آموزشی را در ایران کیفیت ببخشیم؟

هدف از این مقاله معرفی و بررسی مدل های مدیریت آموزشی در سیستم ها آموزشی موفق و پیاده سازی آنان در سیستمآموزشی جاری است. همیشه مانع پیشرفت یک کشور از لحاظ بحث آموزشی مشکلاتی است که در پشت پرده اجرایسیاست های یک کشور وجود دارد.واژه کیفیت و دستاورد گاها در پیشرفت های اموزشی توسط مدیران و برنامه ریزان بهجای هم به کار برده می شوند. هرچند که تجزیه و تحلیل داده های خروجی به تنهایی نمی تواند میزان موفقیت یک مرکزآموزشی را تعیین کند.برای مثال هرگز نمی شود درصد قبولی بالای یک مرکز آموزشی را که از میزان چشم اندازه هایبرنامه سطح ملی پایین تر است برای آن واژه کیفیت را بکار برد . یک ساختار آموزشی کار آمد و موفق است که هموارهارزش های دانش پژوهان را در باب سواد، جایگاه اجتماعی ،ایجاد مشاغل و در نهایت ارتقاء کیفیت زندگی مورد توجه قراردهد. (Fuller۱۹۸۵)سیاست گذاران آموزشی باید به دو نکته توجه کنند. اول سیاست های آموزشی متناسب با نیاز جوامع و یادگیرندگان درنظر گرفته شوند. مورد دوم توجه به اصل ساختارهای سازمانی و آموزشی است که در بسیاری از مواقع سیاست و ساختایطراحی می شود و به مرحله اجرا در نمی آید. برای تسریع در روند استاندارد سازی باید همواره ساختارهای کشور هایموفق را در بحث آموزش دنبال کرده و متناسب با ظرفیت های موجود به اصلاح و تغییر در رویکردهای قدیمی بپردازیم .

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، سیاست های آموزشی ، ساختارهای آموزشی ، توسعه آموزشی ، استانداردها