پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس تاب آوری تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاب آوری تحصیلی و انگیزش تحصیلی در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان است . روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در شهر زاهدان است . روش نمونه گیری به صورت خوشه ای طبقه ای و تعداد ۲۷۴ نفر برای حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعیین شد. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۶)، تاب آوری تحصیلی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی که در سال ۱۹۸۹ توسط والرند و همکاران ساخته شده است ، استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به وسیله نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی و انگیزش تحصیلی با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و این دو متغیر قدرت پیش بینی ۲۴ درصد از تغییرات سرزندگی تحصیلی را دارند.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، تاب آوری تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان