اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر اجتناب تجربه ای و افکارمنفی تکرار شونده بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

اختلال وسواس فکری- عملی بیماری جدی، ناتوان کننده ولی قابل درمان است که با عوامل روانشناختی متعددی همبودی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی - تحلیلی بر اجتناب تجربه ای و افکارمنفی تکرار شونده بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی بود. این پژوهش ، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بودند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) گمارده شدند. افراد گروه آزمایش ، تحت گروه درمانی شناختی - تحلیلی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (در هرهفته دو جلسه ) قرار گرفتند؛ گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اجتناب تجربه ای و افکارارجاعی اهرینگ وهمکاران در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای اجتناب تجربه ای وافکارمنفی تکرارشونده تفاوت معناداری وجود دارد. درمان شناختی - تحلیلی بر کاهش افکارمنفی تکرارشونده و ارجاعی و اجتناب تجربه ای بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی تاثیر دارد و می توان از راهبردهای آن به عنوان درمانی سودمند بهره جست .

کلیدواژه ها:

درمان شناختی - تحلیلی ، افکارمنفی تکرارشونده ، اجتناب تجربه ای ، وسواس