بررسی حدود اختیارات نمایندگان قانونی در حقوق ایران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELIGI07_044

تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1401

چکیده مقاله:

یکی از موضوعات مهمی که در قانون آیین دادرسی مدنی مدنظر قرار می گیرد ، نمایندگی و انواع آن می باشد .نمایندگی در واقع عنوانی است که بر مبنای آن ، یک شخص به انجام امور حقوقی دیگری و به منظور تامیناهداف وی می پردازد نمایندگان قانونی ، نمایندگانی هستند که بدون قرارداد و به صورت قانونی نمایندگی افرادرا به عهده می گیرند که در این میان می توان به ولایت و قیمومت و وصایت اشاره کردکه فرد نماینده به صورت قانونی نمایندگی و وکالت صغیر یا محجور را به عهده می گیرد در این نوع نمایندگی ، نماینده از اصیل در قانون به طور مشخص پیشبینی شده است و لذا اراده طرفین در آن نقشی ندارد. مانند نمایندگی پدر و جدپدری از صغیر که در اصطلاح قانون ولایت قهری نامیده میشود. (ماده ۱۱۸۱و ۱۱۸۳ق.م.) در نمایندگی قانونی چنانچه یکی از پدر، جد پدری محجور یا به علتی ممنوع از تصرف در اموال مولی علیه گردد، ولایت قانونی او ساقط میشود. همچنین، ولایت پدر و جد پدری به موجب جنون، مستی، اغما، کفر و احرام معلق میگردد و بعد از رفع موارد مذکور مجددا عنوان ولایت باز میگردد.

نویسندگان

داوود دانش ماراللو

گروه حقوق، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی