جداسازی و ادغام دانش آموزان با نیاز ویژه و عادی؛ پیشنهاداتی در راستای ارتقای توانمندی آموزشی – روانی آنان

دانش آموزان با نیاز های ویژه طیف وسیعی از دانش آموزان (دارای مشکلات شنوایی،بینایی، استثنایی، یادگیری، جسمی و حسی، رفتاری و...) را شامل می شوند که نیازمندبرنامه های آموزشی و روانی متناسب با خود هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسیچالش های جداسازی و ادغام دانش آموزان با نیاز ویژه و عادی و ارائه پیشنهاداتی درراستای ارتقای توانمندی آموزشی – روانی آنان انجام گردید. روش پژوهش کیفی و از نوعمروری می باشد. پایگاه های داخلی و خارجی داده بررسی شد. در ابتدا برخی از موانع وچالش های موجود جهت ادغام دانش آموزان با نیاز ویژه و عادی و اجرای طرح آموزشتلفیقی ذکر شد، مهمترین این عوامل شامل تراکم کلاس ها، عدم دانش تخصصی معلماندر این زمینه، نگرش والدین، نقش ارگونومی می باشد. سپس به برخی از کاربرد های فناوریدر کاهش مشکلات این افراد اشاره شد. در انتها محقق با رویکردی نقادانه، پیشنهادات خودرا در خصوص ارتقای توانمندی های آموزشی - روانی این دانش آموزان بیان نمود.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، نیاز های ویژه ، فناوری ، مداخلات