بررسی رابطه خود تعیین گری و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان

مسئله خودتعیین گری از جمله مسائل تاثیرگذار در زمینه نیازهای روانشناختی است کهدر پیش بینی عملکرد، رشد و بهزیستی روانشناختی افراد نقش اساسی دارد. از این رو، هدفپژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودتعیین گری و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزاندوره دوم متوسطه شهر اردکان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهآماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردکان بود که از بین آنها،حدود ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به وسیله پرسشنامه های بهزیستیروانشناختی ریف (۱۹۹۵) و خودتعیین گری دسی و رایان (۲۰۰۰) مورد سنجش واقعشدند و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری (ضریب همبستگی پیرسون،آزمون تی مستقل و تحلیل رگرسیون)، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بینخودتعیین گری و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد.بین دانش آموزان دختر و پسر نیز در میزان خودتعیین گری و بهزیستی روانشناختی تفاوتمعنی داری وجود دارد و دختران به نسبت پسران، از بهزیستی روانشناختی بیشتریبرخوردار بودند و پسران نیز به نسبت دختران، خودتعیین گری بالاتری داشتند. همچنین۱۲ درصد از تغییرات بهزیستی روانشناختی به وسیله خودتعیین گری پیش بینی می شود.بنابراین در راستای نتایج حاصل از پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود که مشاوران مدارس درحوزه های پرورشی و آموزشی، به نقش خودتعیین گری به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بربهزیستی روانشناختی دانش آموزان توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، خود تعیین گری ، دانش آموزان