قانون حاکم برمالکیت فکری

حق مالکیت فکری، یکی از حقوق اساسی و حائز اهمیت هر فرد در جامعه به شمار می رود. امروزه با گسترش روز افزون اختراعاتو اکتشافات، تالیفات و محصولات فکری و فرهنگی، حوزه شمول و نفوذ این حقوق نیز به طور چشم گیری، افزایش یافته است.علاوه بر این، در جوامع پیشرفته و دموکراتیک حقوق مالکیت فکری در کنار سایر حقوق فردی و مسلم افراد، مانند حق حیاتو حق آزادی قرار گرفته است. قوانین مالکیت فکری در کشور ما ایران، نیز تا حدودی مورد ملاحظه قرار گرفته؛ اما واضح استکه در این راستا با چالش ها و مشکلاتی روبه رو است.موضوعاتی همچون تعیین حکم پدیدآورندگی، مدت حمایت، و حقوقمعنوی یا اخلاقی در این قبیل آثار همگی مسایلی است که باید تکلیف آن در قوانین مالکیت ادبی و هنری به صراحت مشخصگردد. با توجه به رشد شتابان تولید این قبیل آثار و ارزش و جایگاه اقتصادی آن ها در بازار به نظر می رسد لازم است قانونگذارما در این باره واکنش مناسبی از خود نشان دهد و در اصلاح قوانین، این موضوع را در ردیف بانک های اطلاعاتی غیر اصیل بهموجب نظام ویژه مورد حمایت خود قرار دهد.

کلیدواژه ها:

مالکیت فکری ، حقوق اساسی ، اختراعات ، حقوق معنوی