درآمدی بر کاربرد تفکر طراحانه در برنامه ریزی و مدیریت شهری

تفکر طراحانه در طول دهه گذشته به یک زمینه مطالعاتی و عملی ثابت تبدیل شده است، هم در دانشگاه و هم در صنعت که با انبوهی از مطالعات آکادمیک، هم ازنظر کیفی و هم کمی و همچنین بحث ها و ارائه های برآمده از صنعت مفاهیم تفکر طراحی را نشان می دهد. مشارکت عمومی در طرح های برنامه ریزی شهری سنگ بنای دموکراسی و تعامل با جامعه است. تفکر طراحانه فرآیندی برای حل مشکلات با اولویت دادن به نیازهای مصرف کننده بیش از هر چیز دیگری است. در قلب این روش، تفکر همدلانه، هم آفرینی و مشارکت همه بازیگران ابداع شده است. این فرآیندی است که هدف آن کاهش بار زیست محیطی و درعین حال افزایش نتیجه اقتصادی و عملکرد است. تمام این ویژگی ها باعث می شود که به ویژه اگر در برنامه ریزی شهری و مدیریتی مورداستفاده قرار گیرد، آن را به طور کاملا بی خطر پایدار می سازد. برای استفاده بهینه از تفکر طراحانه، هدف باید آموزش سازمان ها باشد که به عملیات خود از دریچه تفکر طراحانه نگاه کنند، زیرا نیازهای کاربران به طور فزاینده ای می تواند تصمیم گیری سیاسی را شکل دهد. این مقاله با استفاده از روش مروری، به بررسی ساختار تفکر طراحانه در شهرسازی می پردازد.

کلیدواژه ها:

تفکر طراحانه ، تفکر طراحانه شهری ، فرآیند طراحی