مقایسه سطح نگرش دانشجو معلمان نسبت به کاربرد تکنولوژی در فرآیند یاددهی – یادگیری

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سطح نگرش دانشجومعلمان دوره کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان نسبت به کاربرد فناوریهای روز در فرآیند یاددهی – یادگیری میباشد. این پژوهش از لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی و از لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجومعلمان ورودی سال ۹۲، ۹۳ و ۹۴ دوره کارشناسی آموزش ابتدایی پردیس شهید باهنر اصفهان می باشد (N=۲۹۹). کلیه دانشجومعلمان ورودی سال (n=۷۵). به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه یاوز (Yavuz) با ضریب پایایی ۰/۸۷ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و آمار استنباطی (آزمون t مستقل) استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که سطح نگرش دانشجو معلمان ورودی سال ۹۲ و ۹۳ بالا و سطح نگرش دانشجومعلمان ورودی سال ۹۴ متوسط است و بین آن ها تفاوت معنی داری وجود دارد. در مجموع نگرش دانشجومعلمان ورودی سال ۹۲، ۹۳ و ۹۴ دوره کارشناسی آموزش ابتدایی نسبت به کاربرد تکنولوژی های به روز در فرآیند یاددهی – یادگیری در سطح بالایی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

فناوری ، نگرش ، یاددهی - یادگیری ، دانشجومعلم