بررسی ارتباط یوگا با خودکارآمدی و تنظیم هیجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یوگا بر خود کارآمدی و تنظیم هیجان در جامعه جوان شهر تهران است. روش نیمه تجربی و جامعه آماری شامل ۷۵ نفر از جوانان شهر تهران در سال ۱۴۰۱ است که از بین آنها، ۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه یوگا و کنترل تقسیم شدند. . روش بررسی در این پژوهش ، تکمیل ابزار جمع آوری اطلاعات ( پرسشنامه ) توسط جامعه نمونه بود که ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه های خود کارآمدی (GSE-۱۰) شوارزر و تنظیم هیجان گراس و جان است. شرکت کنندگان به هر دو پرسشنامه پاسخ دادند. . تحلیل داده های پژوهش با نرم افزار SPSS انجام شد. داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف و آزمون T برای مقایسه میانگین دو گروه مستقلمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند همچنین همبستگی پیرسون بین صفات مورد نظر گرفته شده است. نتایج آزمون T نشان دادکه تمرینات یوگا باعث بهبود معنی دار در خودکارآمدی و تنظیم هیجان افراد جوان نمیشود. نتایج همبستگی پیرسون بین متغیر خود کارآمدی و تنظیم هیجان در سطح پنج درصد مثبت و معنی دار بود بطوریکه با افزایش خود کارآمدی بر میزان توانایی تنظیم هیجان فرد، افزوده میشود.

کلیدواژه ها:

آموزش یوگا ، خودکارآمدی ، سلامت هیجانی