دعوای انحلال شرکت سهامی (انحلال قهری، انحلال قضایی و انحلال به تصمیم مجمع عمومی )

دعوای انحلال شرکت سهامی شامل دعاوی انحلال قهری، انحلال قضایی و انحلال بنا به تصمیم مجمع عمومی صاح بان سهام، در کنار دیگر دعاوی سهامداران علیه شرکت مانند دعاوی بطلان (شرکت، عملیات شرکت، تصمیمات و صورتجلسات مجامع عمومی)، ابطال (معاملات)، دعوای ورشکستگی و دعوای مطالبه سود از جمله دعاوی مهم قابل طرح در حوزه حقوق شرکتهای سهامی است که منجر به زوال شخصیت حقوق ی این شرکتها می گردد. در این دعاوی، مطابق مواد ( ۱۹۹ ) و ( ۲۰۰ ) لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت (در باب انحلال قهری)، مطابق مواد ( ۸۴ ) ،( ۸۵ ) و ( ۱۴۱ ) با لحاظ ماده ( ۶) همان قانون (در باب انحلال بنا به تصمیم مجمع عمومی شرکت) و مطابق مواد ( ۱۴۱ ) ،( ۱۷۴ ،) ( ۱۸۹ ) ،( ۱۹۹ ) ،( ۲۰۱ ) و ( ۲۶۵ ) با لحاظ ماده ( ۵) همان قانون (در باب انحلال قضایی) عمل می گردد و ناگزیر پس از صدور حکم در دعاوی مزبور و قطعیت آن، باید شرکت و شخصیت حقوقی آن را خاتمه یافته تلقی نموده و اموال و دارایی آن را به مدیران تصف یه سپرد تا مطابق حکم قانون مبادرت به تصفیه امور شرکت نمایند. در این مقاله که به روش کتابخانه ای و با اتکاء به مواد متعددی از لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت )مصوب ۱۳۴۷ ( گردآوری شده است در مقام بررسی این سه دعوای حقوقی خواهیم بود که در پایان به این نتیجه خ واهیم رسید که این دعاوی اصولا از جانب سهامداران شرکت بعنوان ذینفعان اصلی عملیات و معاملات شرکت مطرح شده و در نهایت منجر به انفکاک رابطه حقوقی و مالی ایشان با شرکت خواهد بود، چرا که پس از رسیدگی . صدور حکم مبنی بر انحلال شرکت، دیگر شخصیتی برای بقاء شرکت و رابطه متقابل وجود نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

شرکت های سهامی ، دعاوی سهامداران ، دعوای انحلال قهری ، انحلال قضایی و انحلال به تصمیم مجمع عمومی