شناخت حریم با رویکردی پدیدارشناختی در معماری خانه

انسان در فضا و محیط پیرامون خود دارای حریم های خاصی است که توسط جداره ها و تعیین روابط آنها را می توان از همدیگر تفکیک نمود. حال اگر بر اهمیت این حریم ها و نگرش از منظر انسان بخواهیم بپردازیم، طراحی معماری به نوعی مطلوب برای استفاده فرد در کالبد زندگی خواهد شد. این حریم ها موجب افزایش امنیت و نیز ارتقاء تعاملات اجتماعی خواهد شد. پدیدار شناسی برآن نیست تا جایگزین علوم طبیعی گردد، بلکه جایگزین روابط و کل اصول و معیارهایی می گردد که آن علوم بیان می کنند. رویکرد علمی به چیز ها آن ها را از زمینه ی واقعی شان جدا کرده و به آن ها مانند اموری سنجش پذیر توجه دارد. هدف این پژوهش، تبیین نظری ضرورت حریم است و برای نیل به آن، به پرسش از خاستگاه حریم پرداخته ایم. این پژوهش،در حوزه پژوهشهای کیفی بنیادی نظری قرار دارد و در آن، از روش استدلال منطقی بهره برده شده است و از ابزار توصیفی- تحلیلی برای نتیجه گیری از اطاعات به دست آمده استفاده میشود. روش یافته اندوزی در این پژوهش، مبتنی برمطالعه منابع مکتوب است. اطاعات به دست آمده با یکدیگرمقایسه و تحلیل شده و از آن تحلیل، نتایجی حاصل می شوند.

کلیدواژه ها:

حریم ، معماری ، مکان ، مرز ، پدیدارشناسی