بررسی رابطه انحراف کاری با خود کنترلی با نقش واسطه ای مسئولیت اجتماعی در میان آموزگاران مدارس دوره ابتدایی شهرستان نقده

این پژوهش به منظور بررسی رابطه انحراف کاری با خود کنترلی با نقش واسطه ای مسئولیت اجتماعی در میان آموزگاران مدارس دوره ابتدایی شهرستان نقده انجام گرفته است .جامعه آماری این تحقیق ۳۶۰ نفر از آموزگاران مدارس دوره ابتدایی شهرستان نقده بودند که از میان آنها ۱۸۰ نفرکه ۹۰ نفر آنها مرد و ۹۰ نفر آنها زن بودند به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با استفاده از روش کوکران انتخاب شدند. مقیاس گردآوری اطلاعات ، پرسشنامه انحراف کاری ، خود کنترلی ، مسئولیت اجتماعی بود. روش این پژوهش، پیمایشی و از نوع همبستگی بود و در سطح آمار استنباطی آزمون مدل مفروض با استفاده از روش تحلیل مسیر با استفاده از روش بارون و کنی استفاده شد.در راستای اهدف تحقیق این نتیجه حاصل شد که انحراف کاریآموزگاران مدارس دوره ابتدایی به طور معناداری قادر به پیشبینی خود کنترلی آنها میباشد.انحراف کاری آموزگاران مدارسدوره ابتدایی به طور معناداری قادر به پیشبینی مسئولیت اجتماعی آنها میباشد.مسئولیت اجتماعی آموزگاران مدارس دوره ابتدایی به طور معناداری قادر به پیشبینی خود کنترلی آنها میباشد.مسئولیت اجتماعی میتواند بین انحراف کاری و خودکنترلی نقش میانجی را ایفا کند.

کلیدواژه ها:

انحراف کاری ، خود کنترلی ، مسئولیت اجتماعی