رابطه بین تعلل ورزی تحصیلی و ناگویی هیجانی با اعتیاد به گوشی همراه در دانش آموزان دختر هنرستانهای )فنی و حرفه ای - کاردانش( شهرستان بابل

امروزه شاهدیم که بسیاری از افراد در قالب جستجوهای فضای مجازی سعی دارند مشکلات، مسائل و نیازهای ارضا نشده ی خود را حل نمایند و نیازهای اجتماعی و روانی خود را این گونه پاسخگو باشند که باید به بررسی علل ایجاد کننده ی آن پرداخت. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تعلل ورزی تحصیلی و ناگویی هیجانی با اعتیاد به گوشی همراه در دانش آموزان دختر هنرستان های (فنی و حرفه ای - کاردانش) شهرستان بابل بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم در هنرستان های شهرستان بابل در سال تحصیلی ۱۳۹۷ که تعداد کل آنها برابر ۱۱۰۰ نفر می باشند، تشکیل دادند که تعداد ۲۶۰ نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایمرحله ای به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل، پرسشنامه ی نارسایی هیجانی تورنتو و پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون بود. برای تحلیل دادهها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار ۲۴-SPSS استفاده شد. نتایج حاصله از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ناگویی هیجانیو تعلل ورزی تحصیلی با اعتیاد به گوشی همراه رابطه وجود دارد (۰/۰۱>p). نتایج پژوهش حاضر تاییدی بر این ادعاست که ناگویی هیجانی و تعلل ورزی تحصیلی از مقوله های مهم در اعتیاد به گوشی همراه به حساب می آیند

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، تعلل ورزی تحصیلی ، اعتیاد به گوشی همراه