بررسی آثار گسترش فرهنگ ایثار و شهادت در قرآن و روایات

شهادت به معنای حاضر بودن، گواهی دادن، کشته شدن در راه خدا، فرهنگ ایثار و شهادت عبارت است از مجموعه آگاهی ها، باورها، آداب و اعتقادات و اعمالی که موجب وصل انسان به عالیترین و والاترین درجہ کمال، یعنی مرگ آگاهانه در راه خدا می گردد. استمرار و گسترش فرهنگ ایثار و شهادت یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. و اعتقاد به آن، تاثیر به سزایی در سطح جامعه، خصوصا جوانان خواهد داشت. گسترش روحیه و فرهنگ شهادت طلبی و ایثار در مومنان و جامعه اسلامی، افزون بر حفظ دین و ارزشهای آن، می تواند موجب اصلاح، تربیت و تزکیه مومنان در تمام زمینه های زندگی برای رسیدن به کمال نهایی و قرب الهی، گردد. شهادت عالی ترین و والاترین کرامتی است که نصیب بندگان خالص خداوند می شود. شهادت پایان بخشیدن به حیات طبیعی و مادی برای دفاع از ارزشهای والای انسانی و شکافتن قفس کالبد مادی و حرکت به مقام بلند شهودی است. پژوهش حاضر آثار گسترش فرهنگ ایثار و شهادت در قرآن و روایات را مورد بررسی قرار داده است. هدف آن، یافتن تاثیر گسترش فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه می باشد. لذا این آثار در دو بعد فردی و اجتماعی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته که تقویت ایمان و شوق به شهادت از آثار فردی و گسترش حریم آزادی، استحکام قوای دفاعی جامعه، زدودن آفت رعب از مرگ، پشتوانه عزت و اقتدار اسلام، گسترش روحیه گذشت و فداکاری در جامعه و احیای مکتب شهادت طلبی از جمله آثار اجتماعی گسترش فرهنگ ایثار و شهادت در قرآن و روایات می باشد. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی با فن کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

ایثار ، شهادت ، فرهنگ ، فرهنگ شهادت ، فرهنگ ایثار