بررسی نقش واسطه ای پیچیدگی سازمانی بین برنامه ریزی منابع و مدل نوآوری ( مورد مطالعه : شهرداری بجنورد )

هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای پیچیدگی سازمانی بین برنامه ریزی منابع و مدل نوآوری ( مورد مطالعه : معاونت سیمای مرکز خراسان شمالی) میباشد. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهشهای کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کارکنان استانداری خراسان شمالی به تعداد ۱۵۰ نفر می باشد که باتوجه به تعداد محدود کارکنان تمامی افراد به روش سرشماری انتخاب و پرسشنامه های تحقیق در بین آنها توزیع گردید. جهت جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای ومیدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه برگرفته از مطالعه رودریگرز و همکاران (۲۰۲۰) می باشد. سنجش اعتبار متغیرها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای پژوهش به ترتیب ۰/۹۳۱، ۰/۹۳۷، ۰/۹۰۷ و ۰/۸۴۱ محاسبه شد. روایی محتوا پرسشنامه توسط اساتید متخصص مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه ۱۹ و روش مدل ساختاری با نرم افزار PLS نسخه ۳ استفاده گردید. نتایج نشان داد بین پیچیدگی تکنولوژی و نوآوری سازمانی با نقش میانجی پیچیدگی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

پیچیدگی تکنولوژی ، نوآوری سازمانی ، پیچیدگی سازمانی