تاثیر مهاری آلبندازول بر فعالیت آنزیم لاکتوپراکسیداز

آلبندازول یک داروی ضد انگلی از خانواده بنزایمیدازول ها است که دارای خواص ضد انگلی گسترده، درجه بالایی از کارایی و ویژگی خوبی از ایمنی می باشد. آلبندازول و دو متابولیت آن یعنی سولفوکسید آلبندازول و سولفون آلبندازول در کبد، قلب، کلیه و عضلات حیوانات وهمچنین در شیر تا ۴۸ ساعت قابل ارزیابی می باشند. لاکتوپراکسیداز عضوی از خانواده پراکسیداز پستانداران محسوب شده و درترشحات برون ریز مانند شیر، بزاق و اشک یافت می شود. این آنزیم از طریق پراکسیداسیون یون تیوسیانات و برخی هالیدهای دیگر تولید محصولاتی می نماید که می توانند باعث مهار رشد یا حذف برخی گونه های میکروارگانیسم ها گردد و از این لحاظ در جانوران و درترشحات برون ریز آن ها ازجمله شیر نقش مهمی ایفا می نماید. در این تحقیق، هدف بررسی تاثیر داروی آلبندازول بر فعالیت آنزیم لاکتوپراکسیداز می باشد. جهت بررسی اثر داروی آلبندازول بر عملکرد آنزیم لاکتوپراکسیداز، فعالیت آنزیم در حضور غلظت های مختلف آلبندازول از طریق روش اسپکتروفتومتری با دو سوبسترای ABTS و H۲O۲ اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که آنزیم لاکتوپراکسیدازدر محدوده ی غلظتی ۹۱ تا ۰ ۰ ۰ ۱ میکرو مولار از داروی آلبندازول مهار شده و غلظتی از آلبندازول که ۵۰ % فعالیت آنزیم را کاهش می دهد برابر با IC۵۰=μM ۷۷/۸۳۶ بدست آمد. بررسی مکانیسم مهاری آلبندازول بر روی آنزیم لاکتوپراکسیداز در زمان های مختلف نشان داد که این دارو آنزیم را بصورت وابسته به زمان یا غیرکلاسیک مهار نمی نماید بلکه مهار فقط از نوع وابسته به غلظت و از نوع کلاسیک می باشد. با توجه به مصرف داروی آلبندازول در درمان بیماری های انگلی و با توجه به اثر مهاری این ترکیب بر روی آنزیم لاکتوپراکسیداز، باید احتیاط های لازم در میزان دوز مصرفی این دارو رعایت گردد

کلیدواژه ها:

وابسته به زمان ، آلبندازول ، پارامترهای سینتیکی ، مهار آنزیمی