بررسی رابطه بین کفایت اجتماعی و خودتنظیمی در دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه اول شهرستان مرند

مقدمه : هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کفایت اجتماعی با خودتنظیمی در بین دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه اول، در مدارس الهام دخترانه و یادآوران پسرانه مرند در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. بدین منظور از ابعاد سه گانه کفایت اجتماعی، "آمایه های انگیزشی و هیجانات"، "مهارت های شناختی"، "کفایت هیجانی" و خود تنظیمی استفاده شد. سوال های اصلی پژوهش عبارت بود از : کفایت اجتماعی و ابعاد آن چه رابطه ای با خودتنظیمی دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه اول دارد؟ کفایت اجتماعی بر میزان خودتنظیمی چه تاثیری دارد؟روش : روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و به شیوه پیمایشی با ابزار پرسشنامه اجرا گردیده است. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه اول در مرند تشکیل دادند، حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران ۹۷ نفر تعیین گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم افزار spss نسخه ۲۶ با استفاده از دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت.نتیجه گیری : نتایج نشان داد که کفایت اجتماعی دانش آموزان و دو بعد آمایه های انگیزشی و انتظارات و کفایت هیجانی با میزان خود تنظیمی رابطه معناداری داشته اما بعد مهارت های شناختی با خودتنظیمی رابطه معناداری ندارد. کفایت اجتماعی بر میزان خودتنظیمی تاثیر مثبت دارد. دانش آموزان دختر و پسر کلاس های هفتم، هشتم و نهم در رابطه با کفایت اجتماعی اختلاف نظر ندارند اما اختلاف نظر در بین دانش آموزان دختر و پسر سه پایه دوره متوسطه، در رابطه با خودتنظیمی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کفایت اجتماعی ، خودتنظیمی ، شناختی ، انگیزشی ، هیجانی.