مقایسه کیفیت زندگی، شادکامی و سلامت روانی معلمان زن و مرد در شرایط کرونا

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه کیفیت زندگی، شادکامی و سلامت روانی معلمان زن و مرد در شرایط کرونا انجام شد. پژوهش فوق ازلحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا و گردآوری اطلاعات از نوع پژوهش های علی مقایسه ای است. روش: جامعه آماری شامل کلیه معلمان مرد و زن شاغل در آموزش و پرورش منطقه ۱۷ تهران هستند و نمونه پژوهش را ۹۸ نفر از افراد شاغل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ تشکیل دادند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و در دو گروه ۴۹ نفری زن و مرد قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۸۹)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد هیل و آرگیل (۲۰۰۲) و پرسشنامه سلامت روانی کینگز (۲۰۰۲) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از شاخص های آمار توصیفی شامل جدول، نمودار، میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از ازمون واریانس چند متغیری و آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین معلمان زن و مرد در شرایط کرونایی در کیفیت زندگی، شادکامی و سلامت روانی تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین مقایسه میانگین ها به صورت جداگانه در بین معلمان زن و مرد شرکت کننده مردان و زنان در پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین کیفیت زندگی، شادکامی و سلامت روانی وجود ندارد و نتیجه گیری: براساس پژوهش حاضر تاثیرپذیری شرایط کرونا بر زندگی مردان و زنان یکسان بوده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شادکامی ، سلامت روانی ، شرایط کرونا