رابطه اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم: با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر دینداری

هدف ما از انجام این پژوهش پی بردن به تعیین تاثیر متغیر میزان دینداری به عنوان متغیر تعدیل کننده در رابطه ی بین متغیر اعتیاد به اینترنت و متغیر احساس تنهایی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش تمام دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در آذر ماه ۱۴۰۰ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس ۸۰نمونه در دو گروه ۴۰ نفر با میزان دینداری بالا و پایین انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کیمبرلی یانگ، پرسشنامه دینداری گلاک و استارک و پرسشنامه احساس تنهایی نوجوانان راسل و همکاران استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق بررسی ضریب همبستگی دو گروه با دینداری بالا و پایین که به ترتیب ۰.۳۹۵، ۰.۳۶۵ بودند انجام شدو به این دلیل که ضریب همبستگی های دوگروه اختلاف خیلی کمی داشتند بنابراین متغیر میزان دینداری به عنوان متغیر تعدیل کننده رد شد و به طور کلی تاثیر زیاد و مهمی بر روی رابطه متغیرهای اعتیاد به اینترنت و احساس تنهایی نداشت.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، میزان دینداری ، احساس تنهایی ، دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم