ارزیابی آسیب پذیری شهر با رویکرد پدافند غیر عامل در جهت کاهش آسیب پذیری بافت های فرسوده شهری

هدف از این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری شهر با رویکرد پدافند غیر عامل در جهت کاهش آسیب پذیری بافت های فرسوده شهری است . امروزه بافت فرسوده شهری به عنوان یکی از نگرانی های اصلی مدیران شهری به ویژه در زمان وقوع بحران های طبیعی و انسانی تبدیل شده است . بحثی که اهمیت این موضوع را برای شهری ایرانی، بارزتر می نماید، دارا بودن کشور ایران از موقعیت راهبردی و اقتصادی و وقوع ۳۱ بحران از ۴۸ بحران شناخته شده جهانی در آن می باشد . پدافند غیرعامل نیز به عنوان مجموعه ای از اقدامات جهت به حداقل رساندن آسیب پذیری یکی از راهبردهای مهم شناخت بافت آسیب پذیر و ایمنی بخشی به آن است . پژوهش این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است . با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات انجام شده، مبانی نظری و معیارهای موثر در اولویت بندی ایمن سازی بافت فرسوده استفاده شده است . عوارض و مشکلات نواحی فرسوده شهری، بنا به سرشت خود چندوجهی و چند بعدی هستند و در هر مورد به شکل خاصی بروز می نماید . افت منزلت اجتماعی و اقتصادی و نابسامانی های کارکردی و کالبدی این بافت ها به همراه افت بسیار شدید کیفیت محیط شهری ازجمله دلایلی است که سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری را مجاب به ارائه راهبردها و راهکارهای مدیریتی در مواجهه با مسائل و مشکلات آن کرده است

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، پدافند غیر عامل ، بافت فرسوده شهری