ارزیابی ریسک سرمایه گذاری مسکن در مناطق مختلف شهر اصفهان نسبت به زمان بازگشت سرمایه و ارزش افزوده

سرمایه گذاران همواره به دنبال کمترین ریسک، بالاترین ارزش افزوده و دوره بازگشت سرمایه کوتاه تر میباشند. با توجه به اینکه کلان شهر اصفهان در سالیان اخیر با مشکل بافت فرسوده، افزایش قیمت مسکن، تراکم ساخت در مرکز شهر و کمبود تولید مسکن نسبت به دیگر کلان شهرها مواجه شده است، پژوهش های کاربردی در زمینه اقتصاد مسکن می تواند معضلات سرمایه گذاری در بخش مسکن در این کلان شهر را حل نماید. از اینرو در پژوهش حاضر به ارزیابی ریسک سرمایه گذاری مسکن در مناطق مختلف شهر اصفهان نسبت به زمان بازگشت سرمایه و ارزش افزوده پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مهندسین عمران و معماری عضو سازمان نظام مهندسی اصفهان و دارای پروانه اشتغال و برخی مدیران سازمان راه و شهرسازی اصفهان است. حجم نمونه آماری ۳۷۷ نفر براساس جدول مورگان برآورد شده است. چهار مدل پرسشنامه مختلف برای ارزیابی ریسک سرمایه گذاری مسکن در مناطق مختلف شهر اصفهان نسبت به زمان بازگشت سرمایه و ارزش افزوده، با استفاده از طیف پنجگانه لیکرت تهیه و تدوین شده است. روایی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص روایی محتوایی بررسی شده و در پایان با استفاده از روشهای آزمون ناپارامتری فریدمن و آنوا به تجزیه و تحلیل پرسشنامه های پژوهش پرداخته شده است. نتایج پژوهش بیان میدارد، میزان تاثیر شاخص قیمت زمین بر ریسک بازگشت سرمایه گذاریهای مسکن در اصفهان بیشترین اثر را داشته و پس از آن به ترتیب دو عامل میزان اندازه بازار و میزان شاخص کرایه مسکن در اصفهان دارای بیشترین اثرگذاری بر ریسک زمان بازگشت سرمایه گذاری های مسکن در اصفهان نسبت به دوره بازگشت سرمایه و ارزش افزوده میباشند. بررسی ها نشان میدهد، سرمایه گذاری در بخش مسکن در مناطق ۱ ، ۶ و ۱۰دارای بیشترین ارزش افزوده در سرمایه گذاری ، کمترین ریسک و کمترین دوره بازگشت سرمایه است.

کلیدواژه ها:

ریسک سرمایه گذاری مسکن ، دوره بازگشت سرمایه ، ارزش افزوده ، آزمون فریدمن ، آنوا