هماهنگی بهینه رله های یک ریز شبکه با استفاده از الگوریتم بهبود یافته اجتماع ذرات

در سیستم های قدرت واقعی، جریان خطای اندازه گیری شده توسط رله به مکان خطا و تغییرات ساختاری شبکه بستگی دارد.جریان خطای اندازه گیری شده توسط رله برای خطاهای نزدیک، بزرگتر از خطاهای دوردست است. در سیستم های توزیعساختار مش با واحدهای تولید پراکنده (DG)، جریان های خطا از هر دو سر خط تغذیه می شوند در نتیجه جریان های اندازه گیریشده توسط رله ها در هر دو سمت خط متفاوت هستند. این جریان های خطای متغیر ممکن است باعث عدم هماهنگی رله هایاضافه جریان جهت دار (DOCRs) شوند. به منظور غلبه بر این مسئله، قیدهای هماهنگ سازی متناظر با جریان های خطامی بایست در مکان های مختلف خطا برآورده شوند. این پایان نامه یک روش جدید را بر اساس روش برنامه ریزی خطی بازه ایپیشنهاد می کند که با روش بهینه سازی انبوه ذرات اصلاح شده ادغام شده است. ایده اصلی، تبدیل قیدهای نامساوی یک مسئلهبرنامه ریزی خطی استاندارد (LP) به قیدهای بازهای با استفاده از تئوری ILP و نمایش مسئله ILP به صورت یک مسئله LPی استاندارد است. این روند سبب کاهش قابل توجه تعداد قیدهای هماهنگ سازی شده و پاسخ های شبه بهینه بهتری در مقایسهبا روش بهینه سازی متداول به دست می آید. روش پیشنهادی روی سیستم تست ۱۴ باس IEEE از دیدگاه ریزشبکه موردآزمایش قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

هماهنگ سازی بهینه رله ، ریزشبکه ها ، بهینهسازی انبوه ذرات اصلاح شده ، برنامهریزی خطی بازهای ، رله های اضافه جریان جهت دار ، بهینه سازی غیرخطی