ارزیابی عملکرد کلزا به صورت تابعی از ارتفاع آب آبیاری و شوری در منطقه مشهد
محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 346
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WATER-5-2_003
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1400
چکیده مقاله:
کمبود آب در طبیعت، خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشک، همواره با کاهش کیفیت آب همراه است. این تحقیق در مزرعهای با بافت شنی لومی در فاصله ۲۵ کیلومتری از مرکز شهر مشهد، در دو سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ و ۹۲-۱۳۹۱ اجرا گردید. طرح آزمایشی موردنظر به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی بود که در آن چهار فاکتور مقدار شوری آب آبیاری (۵/۰، ۵، ۸ و ۱۱ دسی زیمنس بر متر به ترتیب S۱، S۲، S۳ و S۴) به عنوان کرت های اصلی، چهار سطح آبیاری به عنوان فاکتور فرعی (۱۰۰، ۱۲۵، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی به ترتیب I۱، I۲، I۳و I۴) و دو رقم کلزا (هایولا ۴۰۱ و آرجی اس ۰۰۳) به عنوان فاکتور فرعی بود که در سه تکرار اجرا گردید. تابع خطی لگاریتمی در تمام شوریها در تیمار I۴ عملکرد دانه را بیشتر از واقعیت برآورد میکند. بر اساس نتایج به دست آمده توابع درجه دوم و متعالی به ترتیب برآوردهای بهتری نسبت به دو تابع دیگر دارند. مقادیر ضریب تعیین R۲ نشان میدهد که در رقمهای هایولا و آرجی اس، تابع درجه دوم با ۹۹/۰= R۲ و ۸/۰= R۲ در رتبه اول قرار میگیرد. در مقابل کمترین مقدار ضریب تعیین در رقم هایولا و آرجی اس به ترتیب مربوط به توابع خطی لگاریتمی و متعالی بود. توجه به نتایج آماری مشخص شده که مبنای مقایسه توابع قرار گرفته است، تابع درجه دوم (با رتبه نهایی یک) نسبت به سایر توابع برتری نسبی دارد و پس از آن تابع متعالی با رتبه ۲ نتایج قابل قبولی دارد و توابع خطی ساده و خطی لگاریتمی در رتبههای بعدی قرار میگیرند. بررسی میانگین ریشه دوم خطا نشان میدهد که تابع متعالی مجموعا به میزان ۵/۱۲ (رقم هایولا) و ۱۷/۸ (رقم آرجی اس) درصد عملکرد را کمتر (با توجه به CRM مثبت) از مقادیر واقعی برآورد نموده در صورتی که تابع درجه دوم مجموعا به میزان ۷/۱۱ و ۴/۶ درصد عملکرد را کمتر (با توجه به CRM مثبت) از مقادیر واقعی برآورد کرده است. بنابراین با توجه به مقایسههای انجام شده شاخصهای مذکور برای توابع مختلف و نیز رتبه نهایی یک که به تابع درجه دوم تعلق گرفته است، این تابع به عنوان تابع بهینه تولید در شرایط توام شوری و کم آبیاری برای رقمهای هایولا و آرجی اس در منطقه مشهد معرفی میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید یزدانی
مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد و معاون پژوهشی پژوهشکده کاوش پی
کامران داوری
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
بیژن قهرمان
استاد گروه علوم و مهندسی آب ، دانشگاه فردوسی مشهد.
محمد کافی
استاد گروه زراعت دانشگاه فردوسی مشهد.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :