الگوگیری از مظاهر ربوبیت خدای سبحان در رشد و تکامل موجودات زنده از منظر قرآن

ربوبیت خدای سبحان یکی از صفات الهی است که در ابعاد مختلف تکوین ظهور و تجلی دارد. از جمله مظاهر ربوبیت خدای سبحان در تکوین، رشدو تکامل موجودات زنده به ویژه انسان هست که قرآن کریم در آیات فراوانی، به تشریح آن پرداخته که مقاله حاضر به بررسی آن در چهار گروه جمادات، نباتات، حیوانات و انسان در زمینه الگوگیری انسان از طبیعت جهت تامین رفاه زندگی خود، برنامه ریزی، دانش افزایی و غیره از منظر قرآن می ردازد. در این پژوهش با استفاده از نظرات تفسیری مفسران مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق در این نوشتار کتابخانه ای است.اطلاعات مورد نیاز از طریق اسناد نوشتاری و نرم افزارهای علمی گردآوری شده است . به روش توصیفی و تحلیلی مورد پردازش قرار گرفته است. اهمیت پژوهش حاضر با توجه به این نکته روشن می شود که در بیش از هرا آیه درباره ربوبیت خدای سبحان و مظاهر آن یاد شده است که انسان با استفاده از آن می تواند خط مشی زندگی خود را با الگوگیری از این صفت الهی جهت رسیدن به تکامل ترسیم نماید.

کلیدواژه ها:

الگوگیری ، بهره مندی ، ربوبیت ، رشد و تکامل ، موجودات ، قرآن