تخصیص منابع درشبکه های سلولی موبایل

شبکه های سلولی سال های زیادی است که مورد استفاده قرار گرفته اند و طیف متنوعی از سرویس ها و جابجایی با هزینه های پایین و کیفیت سرویس پایدار را فراهم می آورند. بنابراین این تکنولوژی نقش مهمی در فراهم کردن سرویس های مخابرات سیار ایفا می نماید. به منظور پاسخگویی به نیازهای پیش روی مخابرات سلولی نسل آینده، استفاده از روش های جدید و تغییرات اساسی در ساختار و قسمت های مختلف شبکه های سلولی امری ناگزیر می باشد. یکی از موارد اساسی که در نسل پنجم مخابرات سلولی باید به آن توجه ویژه داشت، لایه ی فیزیکی و ملزومات آن مانند ساختار شبکه، روش دسترسی و تعیین روش تخصیص منابع می باشد. تعیین ساختار شبکه، روش دسترسی کارا و استفاده از یک رویکرد مناسب با توجه به اولویت های شبکه برای تخصیص منابع، می تواند تاثیری اساسی در بهبود بهره وری انرژی و بهره وری طیفی داشته باشد. آمار نشان می دهد که ارتباطات موبایل بر ارتباطات ثابت پیشی می گیرد. در این مقاله سعی شده با توجه به رشد روز افزون ارتباطات سیار وبی سیم و اقبال بیشتر مشترکین و سازمان ها به این نوع فناوری ها ساختار شبکه موبایل بیشتر و تخصصی تر مورد بررسی قرار گیرد. نیاز به ارتباط در هر زمان و مکان، اهمیت ارتباطات بی سیم و موبایلی را بیشتر نشان می دهد. با توجه به رشد بی رویه جمعیت و نیاز اکثریت آنها به دیتا و مکالمه، بستر مناسبی لازم است و تمهیداتی باید در نظر گرفته شود تا این مهم با کارائی و راندمان بالا قابل انجام باشد. زیر ساخت شبکه های آینده بسیار اهمیت دارد. از بین بردن بعد مسافت و ارتباط دائمی از طریق کانال های انتقال در شبکه های امروزی بیشتر در شبکه های سلولی و مصداق آن شبکه های موبایل حلول پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه سلولی ، تلفن همراه ، تخصیص منابع