برآورد فاکتور پوشش گیاهی (C) و کاربری اراضی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS) (مطالعه موردی: حوزه آبخیز فخرآباد یزد)

فرسایش و رسوب خاک یکی از مهمترین مشکلات حوزه آبخیز است. پوشش گیاهی باعث کاهش سرعت رواناب و کاهش فرسایش خاک می شود. برآورد اثرات پوشش گیاهی و قوانین کنترلی آن بر سرعت فرسایش ضروری است. هدف اصلی مطالعه اخیر برآورد شاخص پوشش گیاهی (C) مدل RUSLE با استفاده از GIS در حوضه آبخیز فخرآباد در استان یزد می باشد. در ابتدا داده های مناسب ماهواره لندست برای تهیه نقشه پوشش گیاهی گرفته شد. سپس با استفاده از نرم افزار ENVI ۴.۸ اصلاحات جوی و هندسی انجام شد. بر اساس نتایج، میزان فاکتور پوشش گیاهی بین ۰/۰۹ تا ۰/۹۸ متغیر است. به این معنی که اکثر مناطق آبخیز از نظر پوشش گیاهی فقیر هستند. نتایج نشان داد که بیشترین مساحت حوضه آبخیز فخرآباد را صخره ها (۱۷۷۵۰/۳۸ هکتار) و کمترین شیب ها را زمین های زراعی (۱۵۳/۳۲ هکتار) تشکیل می دهند. نرخ فرسایش به دلیل افزایش پوشش گیاهی کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، کاربری اراضی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، حوزه آبخیز