بررسی تاثیر موقعیت گره میانی در راستای عمودی در بادبندهای دروازهای

عدم وجود ضوابط مدون در آئین نامه های موجود برای طراحی لرزه ای سیستم مهاربندی دروازهای و با توجه به این مساله که بادبند دروازهای فضایبازشوی مناسبی در مقا یسه با دیگر بادبندها در ساختمان فراهم می کند، ضرورت بررسی عملکرد قاب های دارای بادبند دروازه ای را مشخصمی کند. بنابراین در این تحقیق با استفاده از نرم افزار آباکوس، مدل عددی صحت سنجی شد. مدل قاب دارای بادبند دروازهای برای سازه های فولادی با تغییر موقعیت گره میانی مقایسه و مورد تفسیر قرار گرفت. نتایج نشان دادند با افزایش فاصله ی گره ها از تیر به مقدار ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلیمتر مقدار بار نهایی به ترتیب ۱۹، ۱۶/۸ و ۱۸/۴ درصد و مقدار انرژی مصرفی به ترتیب ۱۱/۲، ۱۰/۴ و ۱۶/۸ درصد افزایش می یابد. از طرفی با نزدیک شدن ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلیمتری گرهها به تیر، مقدار بار نها یی به ترتیب ۲/۸ و ۱/۵ درصد افزایش و ۲/۱ درصد کاهش می یابد و از طرفی مقدار انرژی مصرفی به ترتیب ۴/۳ و ۳/۱ درصد افزایش و ۶ درصد کاهش میی ابد. در کل میتوان نتیجه گرفت که هرچه گره ها از تیر تا یک حد مشخصی فاصله می گیرند مهاربند عملکرد بهتری در قاب فولادی دارد ولی محل قرار گیری آنها باید طوری باشد که بتوان بعنوان مهاربنددروازه ای در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

بادبند دروازه ای ، شکل پذیری ، بار جانبی ، روش المان محدود