روش های بومی جمع آوری و ذخیره آب و ارائه راهکار های نوین برای توسعه پایدار کشاورزی

کشاورزی به عنوان یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی، نقش عمده ای را در روند توسعه کشور ایفا می کند. با توجه به وضع اقلیمی ایران که جزء مناطق خشک محسوب می شود استفاده بهینه از منابع آب جهت توسعه کشاورزی و صنعت حائز اهمیت می باشددر این مقاله سعی شده است که روش های بومی جمع آوری و ذخیره آب معرفی و راهکارهایی نو برای توسعه پایدار کشاورزی ارائه گردد. ایجاد سد و نهرهای آبرسانی، حفر چاه و قنات، چهار شیوه اصلی استفاده از منابع آب در ایران می باشند، سیستم های ذخیره آب ( آب انبار ) یک سیستم مناسب برای توسعه پایدار است و اگر با فنون جدید تلفیق و نقایص آنها رفع شوند، موثرترین شیوه نگهداری آب در بعضی مناطق است و اثرات اجتماعی و فرهنگی آنها در دهه های گذشته کارایی آنها را ثابت کرده است. متخصصین کشاورزی باید فن آوری های نوینی را برای رویاروئی با کاهش کمی و کیفی منابع آب و خاک به کار گیرند. در این راستا، برنامه هائی چند برای دستیابی به این مهم وجود دارد از جمله: آبیاری قطره ای، آبیاری قطره ای به همراه مالچ، ، سنجش از دور(دورکاوی)، ، تلفیق پرورش آبزیان و سیستم های کشاورزی، کاربرد فاضلاب های تصفیه شده برای آبیاری و... که در این مقاله به آن ها اشاره شده است

کلیدواژه ها:

ذخیره آب ، روش های بومی ، فن آوری های نوین ، توسعه پایدار کشاورزی