کاربرد تداخل سنجی تفاضلی راداری در شناسایی و پایش زمین لغزش ها، مطالعه موردی: حوزه آبخیز گرم چای میانه
محل انتشار: فصلنامه مهندسی و مدیریت آبخیز، دوره: 5، شماره: 3
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 507
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWEM-5-3_005
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1400
چکیده مقاله:
تداخل سنجی تفاضلی راداری (DInSAR) به عنوان روشی کارآمد در اندازهگیری جابه جایی سطح زمین می باشد. به طوری که با استفاده از این فناوری امکان پایش حرکات کوچک سطح زمین به صورت پیوسته، با دقت بالا و در گستره وسیعی امکان پذیر است. به دلیل پوشش وسیع تصاویر ماهوارهای، به هنگام بودن و پایین بودن هزینه آن ها نسبت به سایر روشهای میدانی کاربرد این فناوری در بررسی مخاطرات طبیعی زمین از جمله زمین لغزشها، فرونشست، زلزله و فعالیتهای آتشفشانی بسیار متداول شده است. در این پژوهش، از تکنیک تداخل سنجی تفاضلی در شناسائی ناپایداری دامنهای حوزه آبخیز گرم چای و محاسبه میزان حرکات آن ها استفاده شد. بدین منظور، تعداد هشت تصویر راداری از سنجنده PALSAR ماهواره ALOS انتخاب شد و نتایج پردازشی آن با مشاهدات میدانی مورد ارزیابی قرارگرفت. در این پژوهش، تنها نتایج پردازش زوج تصویری پنجم جولای ۲۰۰۷ و پنجم اکتبر سال ۲۰۰۷ با بازه زمانی ۹۴روزه به صورت نمونه ارائه شده است. حوزه آبخیز گرم چای با ۹۴۰ کیلومترمربع مساحت در ۴۰ کیلومتری شمال شرق شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی قرارگرفته و جزء مناطق ناپایدار استان (با ۳۸۰ مورد زمین لغزش شناسایی شده در آن) به شمار میآید. به طوری که در اثر وقوع آن ها خسارات سنگینی به مناطق روستایی و زمینهای کشاورزی آن ها وارد شده و روستای سوین که در شمال غربی حوضه قرار دارد، در اثر این لغزشها به مکان دیگری انتقال یافته است. نتایج این پژوهش به خوبی نشان میدهد که فعالیت در سطح تعدادی از زمین لغزشهای تثبیت شده قدیمی همچنان وجود داشته و به دلیل مجاورت آن ها با شبکه هیدرولوژیکی منطقه میتوانند به عنوان منبع مهم رسوب زایی در نظر گرفته شوند. در مدت یاد شده، بیشترین جابه جایی صورت گرفته ۵.۸ سانتی متر برآورد شده که مربوط به یک جریان واریزهای شناسائی شده در مجاورت روستاهای آتاجان، بناوران و اوین است. نتایج حاصل از این روش حتما باید با استفاده از روشهای ژئودتیکی و پیمایش صحرایی دقت سنجی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهرام روستایی
دانشیار، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه تبریز
مهاسا روستایی
استادیار، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور،
محمد شریفی کیا
استادیار، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
جمشید یاراحمدی
دانشجوی دکتری، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه تبریز