ارزیابی طرح تفصیلی مقایسه آن با وضع موجود با تاکید بر ساماندهی کاربری توسط شهرداری ها (مطالعه موردی: شهر حاجی آباد)

یکی از مطالعات اساسی در جهت شناخت شهر و نحوه پراکندگی فعالیت ها در شهر، مطالعه نحوه استفاده از زمین های شهری است، رشد و تحول سریع شهرها در قرن اخیر و به خصوص در چند دهه اخیر باعث رواج طرح های شهری برای موزون ساختن توسعه های شهری شده است. طرح تفصیلی به عنوان مهم ترین ابزار مدیریتی در مقیاس شهر در طی چند دهه که از ظهور آن می گذرد با مسائلی روبرو بوده که دستیابی به اهداف و نتایج مد نظر خود را با کمرنگی همراه کرده است. لزوم برنامه ریزی و بکارگیری مکانیزم های کنترل و نظارت، به منظور اطمینان از اجرای مناسب هر برنامهای، بر کسی پوشیده نیست. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است در این تحقیق می تواند گفت عدم توجه به وضعیت موجود در هنگام مشاور طرح در قسمتهای مختلف شهر همان طور که در فصل قبل نیز ذکر شد کاملا به چشم می خورد. عدم توجه به حرایم مربوط به عوامل مختلف از جمله رودخانه ها و شبکه های انتقال آب و برق ازجمله این مغایرت ها می باشد که فضای زیادی از شهر حاجی آباد را مشمول می شود به طوری که میتوان گفت با فاصله ی قابل توجهی نسبت به ۳۰ درصد مغایرت ها احساس می شود از لحاظ پیشنهاد سرانه کاربری ها نیز اکثر کاربری ها با سرانه تقریبا استاندارد مشخص شده و تنها کاربری فضای سبز مقداری سرانه آن نسبت به شرایط طبیعی شهر حاجی آباد نامعقول می باشد بنابراین ازلحاظ مکان گزینی و تعیین سرانه های پیشنهادی طرح تفصیلی در شرایط مناسبی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

طرح تفصیلی ، شهرداری ، حاجی آباد