تاثیر ترکیبی فعالیت تمرینی منظم و ویتامین D بافت قلب در رت های نر قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه

مقدمه: اثرات بیولوژیک ترکیبات اکسیدکننده قوی در بدن انسان ، تحت کنترل عوامل آنتی اکسیدان است. اختلال در عملاندام ها ممکن است نتیجه واکنش هایی میان رادیکال های آزاد با غشاء سلول ها باشد . معلوم شده است که هدف اصلی رادیکال هایاکسیژن لیپیدهای غشاء سلول ها می باشد . هدف از مطالعه حاضر ، بررسی آسیب پذیری سلول های میوکارد و ارزیابی آنزیم هایآنتی اکسیدانی در بافت قلب رت های نر می باشد. مواد و روش ها: ۶۰ سر رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۲۰ گرم و ۱۰-۸ هفته ای به طور تصادفی به ۱۰ گروه n=۶ مطابق با مداخلات استرس، ویتامین D و فعالیت تمرینی منظم ، شامل گروه شاهد ، آب اکسیژنه (H)؛ آب اکسیژنه دوبرابر (۲H)، آب اکسیژنه + ویتامین دی (HD)، آب اکسیژنه دوبرابر + ویتامین دی (۲HD)، آب اکسیژنه + تمرین (HE)، آب اکسیژنه دو برابر + تمرین (۲HE)، آب اکسیژنه + تمرین + ویتامین دی (HDE)، آب اکسیژنه دوبرابر + تمرین + ویتامین دی (۲HDE) و نهایتا دی متیل سولفوکساید + سالین (DMSO) تقسیم وبه مدت ۸ هفته تحت پروتکل مداخله قرار گرفتند سپس غلظت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت قلب اندازه گیری و با استفاده از تجزیه وتحلیل واریانس سه طرفه تحلیل شد. سطح معنی داری برابر ۰.۰۵ درنظر گرفته شد. نتایج :یافته ها نشان داد که تمرین باعث افزایش SOD و GPX شد اما افزایش کاتالاز معنادار نبود. همچنین از سوی دیگر تلفیق تمرین ، ویتامین d و آب اکسیژنه تاثیر هم افزایی در مهار فعالیت پروتئین fas دارد، و در حفاظت و پیشگیری از عوارض ناشی از آپپتوز و التهاب میوکارد موثر است.نتیجه گیری:در رابطه با مصرف دوزهای مختلف (H(۲)O(۲ در مقایسه با گروه تمرین و D به تنهایی و یا گروه کنترل نشان داده شد که ترکیب تمرین استقامتی و D باعث افزایش معنادار و خیلی بیشتری در فعالیت آنزیم های SOD و GPX می شود.

کلیدواژه ها:

استرس اکسیداتیو ، فعالیت تمرینی منظم ، CAT ، SOD