تاثیر آموزش مجازی رفتار درمانی شناختی در اضطراب کرونا و افکار خودآیند منفی در زنان

کرونا مشکلات روان شناختی همچون اضطراب کرونا را فراگیر نموده است. هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مجازی رفتار درمانی شناختی در اضطراب کرونا و افکار خودآیند منفی در زنان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آژمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان ۲۰ تا ۴۵ ساله شهرستان محمودآباد بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه تعداد ۳۰ نفر انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس اضطراب کرونا ویروس (علی پور و همکاران، ۱۳۹۸) و پرسش نامه افکار خودآیند (هولون و کندال، ۱۹۸۰) بود. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه آموزش مجازی رفتار درمانی شناختی را به صورت مجازی دریافت نمودند، اما گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که در مرحله پس آزمون بین میانگین اضطراب کرونا و افکار خودآیند منفی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود داشته است (P<۰/۰۵). با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که از آموزش مجازی رفتار درمانی شناختی برای کاهش اضطراب کرونا و افکار خودآیند منفی زنان بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

پاندمی ، اضطراب کرونا ، افکار خودآیند منفی ، رفتار درمانی شناختی