ارائه مدل مکمل آموزشی در جهت ارتقا بهره وری محیط های بالینی

یادگیری و کسب مهارت بر بالین ، ارتباط مستقیمی با ویژگی های مدرسان بالینی دارد.با توجه به نامناسب بودن تدریس معلم محور در حرفه پرستاری از دیدگاه دانشجویان این موضوع مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.این مطالعه مروری با واژ ه های مشخص شده در سایت های معتبر علمی جهاد داشنگاهی و کتاب خانه بین المللی امریکا در فاصله زمانی نامحدود انجام شده است.در مطالعه سوریانو و همکارانش 2010 به منظور کمک به دانشجو در ایفای نقش در آینده تعدادی از مدارس آمریکا طرح دانشجو در قالب استاد را به صورت رسمی ارائه دادند.در این میان از 99 مدرسه 44 درصد از برنامه های رسمی استفاده کرده بودند و 95درصد بیشتر از دانشجویان در سال های انتهایی استفاده کردند.پاسکول و سوکور سال 2007 مطالعه ای را با عنوان بررسی تاثیر همکاری انشجویان سال پاسسن و رزیدنت در دوره تدریس برای دانشجویان گزارش کردند که مهارتهای تدریس تا حد قابل قبول نسبت به قبل از تدریس افزایش یافته و 88 درصد با این طرح موافق بودند و این دوره سبب تغییر نگرش نسبت به تدریس شده بودند.نویسنده در نهایت بیان داشت که این طرح روشی است که مهارت ها را بر اساس نیازهای شناسایی شده توقیت و هدایت می کند و به عنوان مکمل فعالیتهای یادگیری نقش اسای را ایفا می نماید.سبب اسفاده بهینه از اساتید در سایر حوزه ها با توجه ویژه به آموزشی شود.لذا می توان با صالاح ساختار کار تیمی ، اصلاحات مدیریتی ، ایجاد دلگرمی در دانشجو ، آموزش ایفای نقش یادگیری راتسهیل و با تربیت مربی در سطوح مختلف در جهت رفع کمبودها و افزایش بهره وری تلاش کرد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، تدریس ، بالین ، دانشجو ، بهره وری