تاثیر تفکیک قائم مدل WRF در لایه زیرین وردسپهر بر پیش بینی بارش: چند مطالعه موردی

در این مطالعه، به بررسی تاثیر تفکیک قائم مدل WRF بر پیش بینی بارش پرداخته شده است. بدین منظور، شبیه سازی بارش های سنگین رخ داده در منطقه غرب ایران با استفاده از داده های GFS به عنوان شرایط مرزی و اولیه در مدل پیش بینی عددی میان مقیاس WRF و با پیکربندی ارائه شده در جدول ۱ با چهار ترکیب متفاوت در موقعیت و تعداد ترازهای قائم انجام شده است. نتایج نشان می دهدافزایش تفکیک مدل در راستای قائم لزوما منجر به افزایش مهارت پیش بینی بارش نمی شود و گاهی منجر به فراپیش بینی نیز می شود. به طور کلی با افزایش تفکیک قائم در بالای لایه ذوب مهارت پیشبینی افزایش می یابد. همچنین افزایش تفکیک قائم در لایه زیرین وردسپهر (لایه مرزی) تنها در بارش های سنگین منجر به افزایش مهارت پیش بینی می گردد. بنابراین تاثیر افزایش تفکیک مدل بر مهارت پیش بینی به شدت به موقعیت افزایش ترازها و شدت بارش بستگی دارد. علاوه بر این روابط جداسازی عامل های موثر در بالای لایه ذوب و لایه زیرین لایه ذوب نشان می دهد که با افزایش تفکیکمدل در سرتاسر لایه وردسپهر، به طور کلی مهارت پیش بینی در حالت میانگین کاهش می یابد. این مطلب به علت برهمکنش منفی فرآیندهای موثر در وردسپهر زیرین و فرآیندهای خردفیزیکی بالایلایه ذوب است.

کلیدواژه ها:

بارش سنگین ، لایه مرزی ، لایه ذوب ، جداسازی عامل ها