تعیین مولفه های اثربخشی در آموزش علوم پزشکی

مقدمه: آموزش از مهمترین وظایف دانشگاه است و توجه به شاخص های تاثیرگذار بر آموزش سبب بهبود کیفیت آن خواهدشد. بدیهی است که جهت اطلاع از شاخص ها موثر بر آموزش، بررسی دیدگاه مدرسین و دانشجویان در این زمینه امری ضروریاست. هدف از این مطالعه بررسی شاخص های اثربخشی آموزش از دیدگاه اساتید و دانشجویان علوم پزشکی در ایران طی سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ است.روش کار: در این مرور ساختارمند، تمام مطالعات انجام گرفته در داخل کشور در طی سال های ۲۰۲۰ - ۲۰۱۰ بااستفاده از کلید واژه ها از بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی بررسی شده و داده ها با استفاده از روش متاانالیز (مدل اثر تصادفی) مورد بررسی قرار گرفتند ؛ مقالات انتخاب شده طبق معیار های ورود جمع اوری شدند و در نهایتمورد بررسی دقیق تر قرار گرفتند.یافته ها: با استفاده از استراتژی جستجوی مشخص، پایگاه های اصلی اطلاعات پزشکی و پایگاه های مرتبط در محدوده زمانیسال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ جستجو شدند. ۷۷۷۸ عنوان مقاله به دست آمد که طی فرایند غربالگری و بررسی شایستگی در نهایت۱۴ مقاله انتخاب و ارزیابی شدند. شش شاخص مهم در اثربخشی آموزش در علوم پزشکی به ترتیب اهمیت در شش حیطهقدرت ارتباط استاد، ویژگی های فردی استاد، روش تدریس، ویژگی های فردی دانشجو، دانش پژوهی، و محیط آموزش بودند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آموزش در علوم پزشکی باید شاخص های تاثیر گذار در این حوزه بیشتر مورد توجه قرار گیردو برنامه ریزی دقیق جهت ارتقای این شاخص ها در اساتید، دانشجویان و محیط اموزشی صورت گیرد. همچنین انجام مطالعاتبیشتر در زمینه اولویت بندی این شاخص ها و توجه به نظرات فارغ التحصیلان و کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، اثربخشی ، ایران ، علوم پزشکی