بررسی اثرات روانی بیماری Covid-۱۹ بر کودکان در اپیدمی Covid-۱۹

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 178

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HWCONF07_053

تاریخ نمایه سازی: 10 آذر 1400

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: جداسازی و محدودیت تماس بیشترین تاثیر روانی را خواهد داشت. کودکان نسبت به تاثیر روانشناختی کرونامصون نیستند زیرا س یستم های عصبی، غدد درون ریز و محورهای هیپوتالاموس به خوبی رشد نکرده است. هدف از این مطالعهبررسی تاثیر همه گیری کرونا بر روان کودکان است.روش جستجو : جستجو در پایگاه های داده iran Medex ، Magiran ، pubmed ، scopus ، Google Scholar ، sid با کلیدواژه های: Covid-۱۹ ، کودکان، سلامت روان، در سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ انجام شد. مقالات بر اساس معیار ورود (وجود متغیرهایCovid-۱۹ ، سلامت روان، کودک بین سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰) خروج (عدم دسترسی به متن کامل مقالات، وجود تحقیقاتبیشتر) بررسی و از ۲۷ مقاله ۱۵ مقاله انتخاب و از آنها استفاده شد.یافته ها : تحقیقات نشان می دهند که ترس مسری است. کودکان به وضعیت مادر و اطرافیان خود حساس اند و نگرانی خود را بااشکالی نشان می دهند که خانواده آنها را به عنوان رفتارهای تنش زا تعبیر می کنند کودکان رفتار هایی مانند مکیدن انگشت،مشکل خوابیدن نشان می دهند که می توانند باعث عدم توانایی مستقل، احساس ناکافی بودن و افسردگی شود. کودکان به اطلاعاتصادقانه درباره تغییرات اطرافشان نیاز دارند، در غیر این صورت کودک به تنهایی به درک وضعیت می پردازد. مادران باید هوشیارباشند که کودکان به طور نامناسب شروع به سرزنش خود می کنند یا احساس می کنند این بیماری عذاب رفتار بد قبلی است و دچارعذاب وجدان می شوند. عشق ورزیدن و توجه بیشتر مادر به کودک و صادق بودن باعث از بین بردن ترس کودک می شود.نتیجه گیری : مادران و کودکان احتمالا بعد از پایان قرنطینه، میزان بالای افسردگی و اضطراب را تجربه می کنند. نادیده گرفتنتاثیرات روانی و طولانی مدت کرونا فاجعه بار خواهد بود و نیاز به برنامه موثری دارد.

نویسندگان

فاطمه علیمحمدی

دانشجو کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، دانشکده پرستاری و مامایی، انجمن علمی دانشجویان پرستاری، خرم اباد، ایران

مهدی وطن خواه

دانشجو کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، دانشکده پرستاری و مامایی، انجمن علمی دانشجویان پرستاری، خرماباد، ایران

راضیه جوانمرد

دانشجو کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، دانشکده پرستاری و مامایی، انجمن علمی دانشجویان پرستاری، خرماباد، ایران

فاطمه حسنوند

دانشجو کارشناسی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، دانشکده پرستاری و مامایی، انجمن علمی دانشجویان پرستاری، خرماباد، ایران

فاطمه محمدی پور

استادیار، دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم اباد، ایران