مقایسه دو سامانه آبیاری قطره ای سطحی و قطرهای زیرسطحی بر اساس الگوی توزیع رطوبت خاک

روشهای آبیاری قطرهای شامل سطحی و زیرسطحی از جمله روش های موثر در کاهش مصرف منابع آب، تبخیر تعرق،تلفات نفوذ عمقی و افزایش بهرهوری محصولات کشاورزی می گردد. بنابراین طراحی دقیق این سیستم ها بسیار حائز اهمیتاست که لازمه آن آگاهی از الگوی توزیع رطوبتی در خاک میباشد. بر همین اساس در این تحقیق سعی بر آن است که بامقایسه دو سیستم آبیاری مذکور بر مبنای جبهه رطوبتی در خاک، بهترین سیستم آبیاری با درنظرگیری پارامتر های طراحیانتخاب گردد. بر همین اساس یک مدل شیشهای متشکل از خاک با بافت شنی و بکارگیری سه دبی خروجی قطره چکان (۲, ۴, ۸ L/H) و دو عمق نصب لترال (۰cm: قطرهای سطحی و ۳۰cm: قطرهای زیرسطحی) طراحی گردید. آبیاری در طیشش ساعت انجام شد. الگوی توزیع رطوبت در طی این شش ساعت و ۶۸ ساعت پس از قطع جریان بر روی مدلعلامتگذاری شده و در جهات افقی و عمودی اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد با افزایش زمان و دبی خروجی توزیع رطوبتافقی و عمودی و در نهایت مساحت خی سشده در حال افزایش است که این افزایش در سیستم قطرهای سطحی بیشتر اززیرسطحی می باشد. لذا روند افزایشی در سیستم قطر های زیرسطحی دارای یکنواختی بیشتر بوده است که نشان از آن دارد کهاین سیستم قابلیت توزیع رطوبت مناسبتر و در نهایت تلفات نفوذ عمقی کمتری را نسبت به آبیاری قطرهای سطحی داشته است.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطرهای سطحی ، آبیاری قطرهای زیرسطحی ، الگوی توزیع رطوبت ، تلفات نفوذ عمقی