بررسی سری زمانی فرونشست شهر تبریز با استفاده از تکنیک تداخل سنجی راداری و داده های ماهواره Sentinel-۱

در سالهای اخیر خسارات ناشی از تغییر شکل سطح زمین بویژه در مناطق شهری بیشتر مورد توجه محققین قرارگرفته است، لذا مدلسازی میدان جابجایی ناشی از تغییر شکل های سطح زمین در پیشگیری سوانح طبیعی از قبیل زلزله، فرونشست و زمین لغزش نقش بسزایی دارد. پدیده فرونشست با ایجاد تغییر در وضعیت توپوگرافی سطح زمین به ویژه در مناطق شهری میتواند به خیابان ها، پلها و بزرگراه ها آسیب زده و خطوط آبرسانی، گاز و فاضلاب را مختل کند. در دهه های اخیر با گسترش روشهای ماهواره ای، تکنیک تداخل سنجی راداری با استفاده از فاز موجود در تصاویر راداری به عنوان یکی از دقیق ترین و کم هزینه ترین روشهای سنجش از دور جهت اندازه گیری تغییر شکل زمین تبدیل شده است. در این مطالعه آنالیز سریزمانی SBAS و PSInSAR تکنیک تداخلسنجی راداری برای ۱۶ تصویر راداری ماهواره Sentinel-۱ بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ به منظور بررسی میزان رخداد فرونشست شهر تبریز مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل سریزمانی تداخل سنجی برای هر دو روش میزان فرونشست ناچیزی را در این بازه زمانی نشان میدهد. روش های SBAS و PSInSAR ماکزیمم دامنه فرونشستی را به ترتیب حدود صفر تا سه میلیمتر و صفر تا پنج میلیمتر در سال مشخص میکند.

کلیدواژه ها:

فرونشست ، تداخل سنجی راداری ، سریزمانی خط مبنای کوتاه(SBAS) ، سریزمانی پراکنشگرهای دائمی(PSInSAR)