تحریم های ایران و قوانین بین المللی

همیشه تحریم ها به عنوان یک اهرم فشار بر علیه کشورهای هدف می باشد. تحریم مجموعه اعمالی است که از طرف یکیا چندکشور ویا سازمان بین المللی برای مجازات کشوری جهت محروم ساختن کشور هدف از انجام برخی مبادلات اجتماعی سیاسی واقتصادی برای پذیرش مورد یا موارد خاص و معین اعمال می شود. یکی از ایرادات عمده این تحریم ها نادیده گرفتن حق توسعه ومجازات جمعی ، حقوق بشر ، حقوق شهروندی و استقلال حاکمیت کشور هدف می باشد. که این مجازات شامل افرادضعیف و فقیرجامعه و کارگران ،افراد سالمند ، زنان وکودکان می باشد. در جوامعی که دولت پاسخگو نباشد مثل تحریم کشور عراقدر سال ۱۹۹۰ در حکومت صدام حسین که از آن می توان بعنوان یک فاجعه انسانی نام برد که بیشترین تلفات انسانی آن مربوط به زنان کودکان و افراد سالمند بود. تحریم این اهرم فشار برگردن قشرآسیب پذیر جامعه و موجب خسارات جبران ناپذیری می باشد.و همزمان وسیله ای برای سود بردن سود جویان کشور هدف تحریم، شکاف بیشتر طبقاتی در آن جامعه و درکل تحریم نقض کننده حقوق بشر می باشد. وجود حقوقدانهای قوی ومقتدر با بار علمی بالا میتواند کشور مورد تهاجم تحریم ها را از بحران هایی که چه هنگام تحریم و چه پس از تحریم با آن مواجه می شود نجات داد.

کلیدواژه ها:

تحریم ، قوانین بین المللی ، حقوق بشر ، حقوق شهر وندی ، حاکمیت کشورها