بررسی میزان آگاهی ونگرش معلمان مدارس شهرکازرون درخصوص بیماری کووید ۱۹

مقدمه: یکی از اساسی ترین راه کارهای مقابله با کووید ۱۹ ارتقاع سطح اگاهی عمومی در خصوص ماهیت بیماریدر راه های انتقال وپیشگیری آن است.با عنایت به اینکه معلمان از گروه های اصلی در معرض خطر کووید ۱۹ می باشد آموزش انان بایستی الویتبرنامه های آموزشی قرار گیرد.این تحقیق با هدف برسی میزان آگاهی و نگرش نسبت به بیماری کووید ۱۹ در سطح معلمان مدارسکازرون و ارتباط برخی از عوامل دموگرافیک معلمان نسبت به آن می باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی_پیمایشی در سال ۱۴۰۰ بر ۱۹۳ نفر از معلمان مقطع متوسطه دوم انجام شد.ابزار مطالعهپرسشنامه محقق ساخته بود که پایایی آن از طریق سازگار درونی با استفاده از آزمون کرونباخ انجام شد.تحلیل روایی مقیاس هایاصلی نشان داد ضریب آنها بالاتر از ۷۰ درصد است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون،آزمونتی و تحلیل واریانس استفاده شد.محاسبات فوق با نرم افزار spss انجام گرفت و سطح معنا دار بودنبرای تمام آزمون ها ۰۵ / درنظرگرفته شد.یافته ها: میانگین نمره آگاهی ۹۶ / ۳، نگرش ۰۴ / ۴ و رفتارهای ارتقا دهنده سلامت ۹۷ / ۳ گزارش شد.با مشاهده میانگین نمرهآگاهی مشخص شد که بین عوامل دموگرافیک و میزان آگاهی رابطه معنادار وجود نداشت.بین میزان آگاهی و رفتارهایخودمراقبتی رابطه مستقیم و معناداری گزارش شد.نتیجه گیری: سطح آگاهی و نگرش معلمان در خصوص اجرای رفتارهای خودمراقبتی جهت پیشگیری از ابتلا به کووید ۱۹ مطلوببود.با توجه به نقش معلمان در ارتقا سطح بهداشتی جامعه مطلوب بودن سطح آگاهی مسئولیت پذیری آنان یک امر ضروریاست.همچنین معلمان بایستی بر آگاهی، نگرش و مسئولیت پذیری در حفظ وارتقای سلامت خود، خانواده و جامعه بیافزایند.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، نگرش ، رفتارهای پیشگیرانه ، کووید ۱۹