بررسی اثر انتقالی در طرق فوق العاده شکایت از احکام

غایت مطلوب در دادرسی قضاوت عادلانه و حل و فصل اختلافات است به نحوی که نتیجه دادرسی همیشه با حقیقت موافق باشد. از لوازم این هدف این است که راه شکایت از آراءناروا بر اصحاب دعوی مفتوح باشد ولی عقل سلیم حکم می کند که در مقام تزاحم مصلحت ها، منافع عمومی بر حقوق خصوصی رجحان یابد. وانگهی امکان اشتباه در دادرسی تکرار شده نیز وجود دارد و هیچ تضمینی وجود ندارد که دادرسی دوباره ما را به عدالت نزدیکتر کند. نفع عموم دراین است که رسیدگی به دعوی پایانی داشته باشدو پس از قطعیت حکم طرح دوباره آن ممنوع شود. اثر تعلیقی مالی یا غیرمالی بودن محکوم به، نیاز یا عدم نیاز به سپردن تامین در توقف اجرای حکم و نگاه متفاوت قانونگذار آ.د.م، ارتباط مستقیم به نوع شکایت دارد. همچنین مصلحت لزوم جبران خسارت محکوم له در مالی یا غیرمالی بودن نوع محکوم به موثر است. واخواهی و تجدید نظر مطلقا دارای اثر انتقالی هستند، اعاده دادرسی و اعتراض ثالث دعوا را انتها در محدوده ی جهت اعاده شده، منتقل می نماید و اما فرجام به لحاظ عدم دارا بودن شان ماهیتی قاعدتا بر انتقال دعوا اثری ندارد. تفکیک هر کدام از موارد بالا به تفصیل موضوع نوشتار حاضر است.

کلیدواژه ها:

طرق عادی شکایت ، طرق فوق العاده شکایت ، اثر تعلیقی ، اثر انتقالی ، واخواهی