امکان سنجی مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری در شهرهای ایران (مطالعه موردی: شهر ارومیه)

تا سال ۲۰۰۵ بیش از ۵۰ % مردم جهان در روستاها زندگی می کردند، اما در سال ۲۰۰۷ روند عکس شده و شهرنشینی از روستانشینیسبق گرفت، به طوری که این روند هر روز شدیدتر شدو شهرها بدون توجه به ظرفیت های محیطی جمعیت می پذیرفتند.. ایندگرگونی سریع حکم میکند تا تغییراتی در نحوه برنامه ریزی و مدیریت شهری صورت گیرد و برنامه ها از جامع نگری و هماهنگیبیشتری نسبت به روش های پیشین برخوردار گردد در این میان محیط زیست به عنوان بستر توسعه نقش بسزایی در روند شکلگیری شهرها داشته و بهره مندی از محیط زیست سالم و اکوسیستم های پایدار نه تنها تامین کننده نهاده های لازم در فرایندتوسعه است، بلکه فراهم کننده محیطی مناسب برای زیستن بشر و شرکت مناسب او در این فرایند خواهد بود. هدف از این پژوهشامکان سنجی مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری در شهر ارومیه بوده است. برای این منظور اقدام به جمع آوری اطلاعات به دوصورت میدانی و کتابخانه شده است. برای تحقیق حاضر از ۳۶ شاخص در ابعاد نقاط قوت، ضعف، فرصت، تهدید استفاده شده است.برای ارزش گذاری شاخص ها مورد مطالعه از anp بهره گرفته شده است و برای تحلیل نقاط چهارگانه (قوت، ضعف، فرصت، تهدید)مدیریت یکپارچه محیط زیست شهر ازمدل swot استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان میدهد که شهر ارومیه در سطح پایین از مدیریت یکپارچه محیط زیست قرار دارد . برای تحقق مدیریت یکپارچهمحیطی زیست شهری دراین شهر لازم است توجه ویژهای به سه استراتژی ۱ - حدود و اختیارات شهرداری، ۲ - زیرساخت های شهری،۳ - توان و تخصص کارشناسان شهری شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری ، توسعه پایدار ، ارومیه