بررسی مفاهیم حس مکان در معماری و آنالیز فاکتورهای موثر در ایجاد آن (مطالعه موردی، مجموعه تاریخی شیخ صفی الدین اردبیلی)

مفهوم مکان و حس مکان یکی از موضوعات پر اهمیت در معماری معاصر دنیا و طراحی محیط به شمار می رود و از مواردیاست که در پیشینه ی معماری ایران جایگاه بسیار ویژه ای داشته است و عدم توجه به آن، می تواند در ایجاد ناپایداری و عدمآسایش در فضاها و ساختمان ها تاثیر جبران ناپذیری داشته باشد چرا که یکی از مولفه های اصلی معماری و بحث توسعه پایدار،توجه به انسان و حس تعلق به فضا می باشد و از آن جا که این پژوهش در حیطه ی معماری ایران و با مطالعه ای بر ویژگی هایحس مکان در معماری ایرانی است؛ اشاره به این نکته که در ایران قدیم، اکثر بناهای ساخته شده دارای هویت، معنا و حسمکان بوده اند، بسیار ضروری است. پژوهش با رویکردی توصیفی - تحلیلی به بررسی مفهوم حس مکان و عوامل موثر بر آن میپردازد سپس به معنای حس مکان و مفهوم آن از دیدگاه نظریه پردازان پرداخته و در نهایت سطوح مختلف و عوامل شکل دهندهآن را در قالب مطالعه ی سایت تاریخی شیخ صفی الدین ارایه می دهد و در پایان با تبیین ویژگی های مکانی و حس مکان برایاستفاده ی آگاهانه از آن در طراحی محیط، راهکارهایی ارایه می دهد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، طراحی محیط ، هویت در معماری ، معماری ایران ، جامعه شناسی در معماری ، معماری پایدار ، توسعه پایدار