ارائه مدل سنجش اثربخشی آموزش ضمن خدمت در سازمان های خدماتی (مورد مطالعه: کمیته امداد امام خمینی (ره))

یکی از چالشی ترین موضوعاتی که صاحبنظران آموزشی به دنبال پاسخ آن هستند؛ طرح این پرسش است که به راستی به چه میزان منابع صرف شده برای دوره های آموزشی دارای نتایج اثربخش بوده است؟ نگاهی گذرا بر مفاهیم ارزشیابی آموزشی نشان می دهد به تعداد متخصصان این رشته، تعریف و برداشت متفاوت از ارزشیابی آموزشی ارائه شده است؛ هدف انجام این پژوهش پاسخ دادن به پرسش مطرح شده در بالا است. مطالعات زیادی به موضوع سنجش اثربخشی آموزش ضمن خدمت در سازمان ها به ویژه سازمان های تولیدی (کارخانه ها) پرداخته اند حال آنکه نهاده و ستاده در کارخانه های تولیدی، ملموس بوده و به سادگی ارزش ستاده قابل اندازه گیری است اما بیشتر این مدل ها ظرفیت سنجش مقدار عددی منفعت حاصل از دوره های آموزشی در سازمان های خدماتی را ندارند. برای مثال بازگشت سلامتی به یک مریض برای یک سازمان درمانی چقدر ارزش دارد؟ توانمندسازی یک نیازمند برای یک سازمان حمایتی چقدر منفعت دارد؟ جذب یک حامی برای کمک به ایتام، چقدر برای کمیته امداد ارزش دارد؟ به نظر می رسد مدلی که به صورت عملیاتی و کاربردی بتواند مقدار عددی منافع آموزش در سازمان های خدماتی را تبیین کند طراحی نشده است؛ بنابراین برای پاسخ به سوالاتی از این دست، نویسندگان پژوهش حاضر درصدد برآمدند تا با بررسی مدل های پیشین و بهره گیری از تجربه خبرگان سازمانی کمیته امداد امام خمینی (ره) بر مبنای روش تحقیق کیفی مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد با انجام تعداد ۷ مصاحبه هدفمند (قضاوتی)، مدلی منطقی و جدید برای سنجش مقدار عددی منفعت حاصل از دوره های آموزشی در سازمان های خدماتی ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

آموزش ضمن خدمت ، اثربخشی آموزش ، کمیته امداد امام خمینی (ره)