بررسی نقش و کارکرد سیاسی اجتماعی گفتمان نهاد روحانیت شیعه در دوره حکومت پهلوی دوم ۱۳۲۰-۱۳۵۷ بر اساس نظریه میدان پی یربوردیو

مطالعه ی نقش و کارکرد سیاسی- اجتماعی نهاد روحانیت شیعه، نحوه ی پیدایی این تشکیلات، تغییرموقعیت آنان در اجتماع و منافع و تعلقات مادی و عقیدتی آنها، نحوهی تعامل و مناسبات نهاد دین و جامعهرا برای ما قابل فهمتر میکند لذا به منظور درک این ساختار و فرآیند، در پژوهش حاضر به بررسی نقش وکارکرد سیاسی- اجتماعی گفتمان نهاد روحانیت شیعه در دوره ی پهلوی با تکیه بر نظریه ی میدان پی-یربوردیو پرداخته ایم که مساله و پرسش اصلی رساله ی پیش رو را شکل میدهد. در این پژوهش، روشتحقیق به صورت تحلیلی- تاریخی- گفتمانی و توصیف برخی المان های نظریه ی میدانی پییربوردیو بهمنظور بررسی نقش و کارکرد سیاسی- اجتماعی نهاد روحانیت شیعه در دوره ی پهلوی بوده است که اینموضوع هدف اصلی این تحقیق را شکل میدهد. گفتمان روحانیت نیز در فراز و نشیب های مختلف بافعالیت در میدان های دینی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی و کارکردهایی از قبیل تاسیس حوزه ی علمیه درقم و سراسر کشور و نیز تدوین نظریات حکومت اسلامی با بهره گیری از اوضاع نابسامان اقتصادی وفرهنگی و دینی به بسیج عمومی علیه حکومت پرداخته و در نهایت با انزوای گفتمان پهلویسم به تشکیلحکومت اسلامی دست یافت. در واقع گفتمان روحانیت شیعه به صورت یک میدان موثر در دوره ی پهلویبوده که توانست نقش مهم و تاثیرگذاری را در تحولات اجتماعی و سیاسی آن دوران ایفا کند.

کلیدواژه ها:

کارکرد سیاسی- اجتماعی ، روحانیت ، دوره ی پهلوی ، میدان پییربوردیو