اثربخشی آموزش درمان کوتاه مدت راه حل محور بر روی خودکارآمدی دانش آموزان دختر متوسطه دوم اسلامشهر

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش درمان کوتاه مدت راه حل محور بر روی خودکارآمدی دانش آموزان دختر متوسطه دوم اسلامشهر اجرا شد. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود جامعه ی آماری پژوهش را دانش آموزان دختر متو سطه دوم مدارس غیرانتفاعی پایه سوم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل دادند که از میان آنها ۳۰ دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ، انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش ۱۵ نفر و گروه کنترل ۱۵ نفرجایگزین شدند . بعد گروه آزمایش تحت درمان کوتاه مدت راه حل محور به مدت ۷ جلسه، به صورت هفتگی (هر جلسه ۹۰ دقیقه) قرارگرفت. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش آماری کواریانس استفاده شد. نتایج حاکی از تفاوت معنی دار میان میانگین های پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل بود بدین معنی که درمان شناختی مبتنی کوتاه مدت راه حل محور می تواند میزان خودکارآمدی دانش آموزان را بهبود دهد.