راهکارهای عملی تغذیه مصنوعی آبخوان ها جهت استفاده آب در مواقع خشکسالی

افت زیاد سطح ایستابی و روند نامطلوب کمی و کیفی آبدهی چاه ها، چشمه و قنات ها در اغلب دشت ها، به هم خوردن تعادل آبی و بهتبع آن تعادل زیست محیطی حوزه های آبخیز، ناپایداری کشاورزی و در نهایت تشدید روند بیابان زایی در کشور معلول مستقیم بهره برداریبیش از حد از منابع آب زیر زمینی است .در این زمینه تغذیه مصنوعی آبخوان ها به روش پخش سیلاب در دشت ها راهکار بسیار مفید و موثریمی باشد که در بسیاری از مناطق دنیا به کار گرفته شده است و نتایج ارزشمندی نیز در این مورد برای ذخیره سازی آب بدست آمده است.دراین روش بانفوذ سیلاب به درون آبخوان علاوه برافزایش حجم مخزن و جلوگیری از روند شدید افت سطح آب زیرزمینی سبب کنترل سیل وحفاظت خاک نیز می شود. یکی از راه حل های مناسب و کارآمد برای استفاده بهینه از رواناب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک استفادهاز شبکه های پخش سیلاب است .این طرح علاوه بر کاهش خسارت های ناشی از سیل، در افزایش حجم سفره های آب زیرزمینی، احیای مراتعو بیابان زدایی نقش مهمی دارد. با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله تغذیه مصنوعی آبخوان به وسیله آبهای سطحی مازاد به عنوانیکی از روشهای موثر در راستای ایجاد تعادل بین برداشت از آبخوان و تغذیه آن که می تواند بخشی از آب های برداشتی را جایگزین کند موردبررسی و مطالعه قرار گرفته است و پیشنهاداتی نیز ارائه شده است که در صورت بکارگیری آن می تواند در راستای مدیریت بهینه منابع آبیمفید و موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، آبخوان ، بارندگی ، پخش سیلاب