بررسی تأثیر باقیمانده علف کش های سولفونیل اوره در گندم پس از ذرت دانهای

پایداری علف کش های سولفونیل اوره در خاک با توجه به مواد آلی، رطوبت PHو درجه حرارت متفاوت است .بقایای این علف کش ها در خاک ممکن است به گیاهان بعدی که کشت می شوند، خسارت وارد کند. زیست سنجی ، روشی مناسب جهت ارزیابی پسماند علف کش هایی که از لحاظ زیستی فعال هستند، می باشد . جهت ارزیابی ت أثیر باقیمانده این علف کش ها بر روی گندم، آزمایش مزرعه ای در سال89-88 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی شاوور در 50 کیلومتری جاده اهواز-اندیمشک انجام گردید . تیمار های آزمایش شامل:علف کش جدید لوماکس(مزوتریون+اس متالاکلر +تربوسیلازین ) در مقادیر 4 لیتر در هکتار به صورت پیش رویشی و پس رویشی، علف کش نیکوسولفورون(کروز) در مقادیر 2 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی مخلوط علف کش لاسو( 5لیتر) +آترازین( 1کیلوگرم)به صورت پیش رویشی،علف کش ارادیکان 6 لیتر در هکتا ر به صورت خاک کاربرد و شاهد با علف هرز وبدون علف هرز بود. اندازه کرتها 3×6 متر و آزمایش در تناوب ذرت-گندم اجرا گردید. نتایج نشان داد که بیشترین تأثیر سوء مربوط به علف کش های آترازین+لاسو و لوماکس می باشد که به ترتیب 31 و 27 درصد عملکرد دانه گندم را کاهش داده اند و از نظر آماری نیز در یک گروه آماری قرار داشتند . علف کش ارادیکان نیز تنها 9 درصد عملکرد گندم را کاهش داده بود. تأثیر سوء این علف کش ها بر عملکرد از تأثیر سوء پسماند علف کش ها بر کاهش وزن خشک، ارتفاع، وزن هزار دانه و ارزیابی های چشمی ناشی می شود . به طور کلی به نظ ر می رسد که باید واکنش گیاهان نسبت به بقایای علفکش های سولفونیل اوره را بیشتر مورد توجه قرار داد و در این خصوص در آینده تحقیقات بیشتری نمود.

کلیدواژه ها:

سولفونیل اوره ، لوماکس ، نیکوسولفورون ، پسماند ، آترازین ، لاسو