اثر بخشی آموزش مبتنی بر نظریه ذهن شناختی - عاطفی بر بهبود مشکلات روانشناختی (اضطراب و افسردگی) در کودکان دچار سوگ والدین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مبتنی بر نظریه ذهن شناختی- عاطفی بربهبود مشکلات روانشناختی (اضطراب و افسردگی) در کودکان دچار سوگ والد ین بود. درراستای این هدف، در قالب طرح آزمایشی تک آزمودنی با خط پایه منفرد، تعداد دو کودکدچار سوگ والدین به شیوه هدفمند انتخاب شدند. مطابق با طرح پژوهشی، در مرحله خطپایه با استفاده از پرسشنامه اختلالات روان شناختی cbcl وضعیت اضطراب و افسردگیآزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس در مرحله مداخله، طی دوازده جلسه، مهارت های نظریهذهن شناختی- عاطفی بر اساس الگوی هال و همکاران به مرحله اجرا گذارده شد. در اینراستا، طی جلسات چهارم، ششم، هشتم، دهم و دوازدهم، وضعیت اضطراب و افسردگیآزمودنی ها اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل چشمی و نموداری و نیزمحاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد آموزش مهارت هاینظریه ذهن شناختی- عاطفی در بهبود مشکلات روانشناختی (اضطراب و افسردگی)کودکان دچار سوگ والدین، از نظر بالینی اثربخش است. این یافته ها تلویحات عملی درعرصه های بالینی داشته و نشان می دهند که ارتقا و بهبود نظریه ذهن موجباتمصون سازی کودکان در برابر آسیب های ناشی از سوگ والدین می گردد.

کلیدواژه ها:

سوگ والدین ، اضطراب ، افسردگی ، نظریه ذهن